คนที่ “พราก” ครอบครัวเขามานั้น ทั้งชีวิตมันไม่มีวันมีความสุขหรอก
ผู้คนเดี๋ยวนี้ไร้ศีลกันมากมาย เพราะขาดความเกรงกลัวต่อบาปขาดหิริโอตัปปะไร้ซึ่งความละอาย พอไม่ละอายจะผิดถูก ลูกผัวเมียใครก็ช่าง จะเอาให้ได้ อยากได้มาครอบครอง ไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา ทุกข์หนักหนาที่ไปทำลายครอบครัวคนอื่น ให้แตกแยกบางครอบครัวเมียเพิ่งท้อง ลูกยังเล็ก หรือได้ภรรยา-สามีดี ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ก็ยังไม่รู้พอทุกข์หนักหนาก่อเวรก่อกรรมให้เขาได้ทุกข์ทรมาน ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ผู้กระทำก็ต้องเจอเข้ากับเหตุการณ์นั้นบ้าง บางเวลาตกอยู่ในฐานะผู้กระทำ มันไม่รับรู้รสหรอกจนกว่าจะเป็นฝ่ายถูกกระทำบ้าง นั่นแหละจึงจะรู้ อย่าหลงมัวเม าในกิเลสจอมปลอมเลย ใครที่ตกอยู่ในฐานะนี้จงรีบถอยออกมาดำรงตนให้มีศีลธรรมค้ำจุลเพื่อชีวิตภายภาคหน้าจะได้ไม่ก่อเวรสร้างกรรม ...
