อายุก็มากขึ้นทุกวัน เราจะรู้เองว่า การอยู่คนเดียว ไมยุ่งกับใคร จะดีกว่า
เมื่ออายุมากขึ้น เวลาก็เหลือน้อยลงทุกวัน เราจะเรียนรู้ได้เองว่า ควรใช้เวลาไปกับเรื่องอะไร และกับใคร
เมื่ออายุมากขึ้น สิ่งที่ต้องการมากขึ้นคือ “สติ” เพราะมันจะช่วย ให้เรามีความสุขมากขึ้น
โลกไม่ได้เลวร้ายหรอก แต่ก็ไม่สวยงามมากขนาดนั้น ทำตัวเองให้เหมือนอากาศ แม้ไม่มีใครพูดถึงแต่ทุกคนก็ใช้หายใจ
อย่าทำตัวให้เหมือนลมแรง แม้ทุกคนพูดถึงแต่ไม่มีใครอยากเจอ ทำให้ตัวเองมีค่าแบบอากาศ นิ่งเฉยสัมผัสไม่ได้ แต่ทุกคนขาดไม่ได้
การสร้างความดีสะสมบารมีนั้นจึงสำคัญ ทำเท่าที่มีโอกาสได้ทำความดี เมื่อทำแล้วต่อให้ไม่มีใครเห็น อย่างน้อยก็ตัวเราเองที่เห็น
ยิ่งโตยิ่งต้องใช้สติมากขึ้น พิจารณาทุกเรื่องให้ดี ก่อนพูด ก่อนคิด ก่อนตัดสินใจอะไรลงไป
บางเรื่องพูดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จะแย่ลงด้วยซ้ำในบางที และในบางเรื่อง ให้ทำเป็นนิ่งๆ เฉยๆ บ้าง
อย่าโวยวายแสดงความรู้สึกอะไรออกไปมากมาย เพราะมันไม่เป็นผลดีต่อตัวเอง ดีใจก็ให้พอดี เสียใจก็ให้พอดีโมโหให้น้อย มีความสุขให้มาก
เพราะไม่ใช่ทุกคนรักหรือชื่นชมในตัวเรา ถ้าเราเผลอทำตัวไม่ถูกไม่ควรไป คนรอเหยียบก็อาจจะเยอะกว่าที่คิดไว้ก็ได้
คนทำดี เดินไปไหนไม่ต้องคอยมาระวังหลัง เพราะไม่มีศัตรูคู่แค้น ความดีที่เราทำนั้น ก็เปรียบดังอากาศ อาจมองไม่เห็น แต่รู้สึกได้
พายุนั้นก็เปรียบดังความโกรธที่กระทบใจ ในวันที่เราโกรธนั้นก็เหมือนเราเอาผ้าปิดตาแล้วทำตามอารมณ์
เราจะไม่เห็นเลยว่าเราทำ หรือพูดอะไรไปบ้าง แต่คนรอบข้างเรา เขาจะมองเห็นได้อย่างชัดเจน
ดังนั้น ความโกรธ จึงเป็นสิ่งไม่ดีต่อตัวผู้โกรธเอง อย่าได้เอาความโกรธ เพียงชั่วคราว ไปแลกเปลี่ยนกับความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้
เพราะต่อให้คนดีแค่ไหนเขาก็มีขีดจำกัดของเขาเหมือนกันถ้าโกรธบ่อยจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ระวังจะเสียคนดีๆ รอบตัวไปโดยไม่รู้ตัว
ขอบคุณที่มา ข่าวน่ารู้
