ความรักที่หาจากไหนไม่ได้
รักครั้งแรกที่เคยได้รับบางคนอาจจะไม่เคยนึกถึง…ตั้งแต่เราลืมตาขึ้นมาดูโลก… เราก็ได้มาพร้อมกับความรักที่ไม่มีเงื่อนไข บางคน… มัวแต่มองหาความรักที่ยากเกินไขว่คว้า บางคน… ตัวเองมีรักแท้ที่ไม่มีที่จะเปรียบอยู่แล้ว… แต่ไม่เคยดูแลรักแท้นั้นเลย… มัวแต่ดูแลใครต่อใครที่เขาไม่เคยรักเราเลย บางคน… มัวแต่มองหาสิ่งที่ขาด… จนพลาดสิ่งที่มี
รักแท้… เราทุกคนมีมาตั้งแต่เกิดแล้ว แต่เราก็ไม่เคยดูแล บางคนรู้ตัว… ในวันที่สายไปแล้ว หากวันนี้คุณยังมี “รักแท้” อยู่กลับไปดูแลรักแท้บ้าง หมั่นเติมน้ำมันหล่อเลี้ยงหัวใจบ้าง อย่าใช้คำว่า “รู้อย่าง งี้” ทำตั้งนานแล้ว ตอนเรายังเด็ก… ตอนเรางอแงร้องไห้หิวนม แม่ก็คอยปลอบ คอยหานมให้เรากิน
ตอนเราหกล้มก็มีแม่คอยปลอบ ตอนเราเข้าเรียน…เราร้องไห้งอแงไม่อยากไปโรงเรียน ตอนเราโต…เราเริ่มมีความรัก… เราเริ่มไม่สนใจแม่ แม่เริ่มวุ่นวายกับชีวิตเรา แม่เริ่มจู้จี้จุกจิก ในความคิดของเรา แต่… เวลาที่เราอกหัก เราผิดหวัง ก็มีแต่แม่ที่คอยปลอบใจเรา เมื่อเราทำงาน…เราเริ่มห่างแม่มากขึ้น เห็นความสำคัญของแม่น้อยลง… ให้ความสำคัญกับทุกสิ่งในชีวิตจนบางทีหลงลืมความรู้สึกของแม่ไปแม่ได้แต่โทรถาม….วันนี้จะกลับมากินข้าวที่บ้านไหม? อาทิตย์นี้หยุดไหม? มาเที่ยวหาแม่บ้างสิ… เราได้แต่รำคาญ…บางคน…ขึ้นเสียงใส่แม่…จะอะไรกันนักกันหนา ว่างเมื่อไรก็กลับเองแหละ!!!
แต่เราจะรู้บ้างไหม?…ว่าปลายสายแอบน้ำตาคลอทุกครั้งที่โทรหาเรา อย่าให้สิ่งอื่นมาสำคัญกว่ารักแท้ของเราอย่าคิดว่า…เมื่อไรก็ได้…ยังไงแม่ก็รอเราได้เสมอ แม่เรามีแค่คนเดียว… ถ้าเสียไปแล้วจะหาที่ไหนมาแทนได้อีกอย่ารู้สึกตัวในวันที่มันสายเกินไป!!!อย่าทำแต่งานจนลืมความรู้สึกของแม่
