คนบางคนเข้ามาในชีวิตคุณ เพื่อสอนให้คุณเรียนรู้ ที่จะ ‘ปล่อย’ ไปปล่อยสิ่งที่คุณต้องการ แต่มัน ‘ไม่ใช่’ ปล่อยสิ่งที่คุณอยากครอบครองแต่มันไม่ ‘คู่ควร’ กับคุณ ปล่อยสิ่งที่คุณคิดจะหยุดชีวิตไว้กับมันแต่มันไม่ได้ ‘ดีที่สุด’ สำหรับชีวิตคุณเมื่อถึงเวลาต้อง ‘ปล่อย’
คุณอาจเจ็บปวด แต่เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะเข้าใจว่า ทำไมสิ่งนั้นต้องออกไปจากชีวิตคุณ ก็เพื่อให้ ‘สิ่งที่ดีกว่า’ เข้ามาแทนที่แล้วคุณจะ ‘ขอบคุณ’ ตัวเอง ที่เข้มแข็งพอที่จะปล่อยคนที่ไม่ดีพอสำหรับคุณ และให้โอกาสตัวเอง ได้เจอ ‘ความสุข’ อีกครั้งรักตัวเองให้มากพอ แล้วคุณจะรู้ว่า‘ปล่อย’ ไม่ต้อง ‘เจ็บ’ เสมอไปเพราะมันคือ ‘สิ่งที่ดีที่สุด’ แล้วเชื่อไหม…อะไรที่เป็นของเรายังไงก็เป็นของเราอะไรที่ไม่ใช่ของเรายังไงก็ไม่ใช่ของเรา “อะไรที่เป็นของเรายังไงก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ของเรายังไงก็ไม่ใช่ของเรา”
ฉันชอบประโยคนี้มากเลยเป็นประโยคอีกประโยคนึงที่อยู่ในใจฉันมาตลอดแต่ก่อนฉันก็ฟังแบบผ่านๆนะ ไม่ค่อยได้ใส่ใจมันเท่าไหร่แต่มีครั้งนึงฉันได้เจอกับเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันรู้สึกแย่มากๆจนไม่อยากจะเจออะไรอีกเลยในชีวิตนี้ไม่อยากหันหน้า หรือจะเจอใครอีกแต่…มีคนๆนึงให้กำลังใจฉันด้วยว่า “อะไรที่เป็นของเรายังไงก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ของเรายังไงก็ไม่ใช่ของเรา”
แล้วปล่อยมันไปซะเถอะ และถ้าหากใช่ของเราจริงสักวันหนึ่งจะต้องกลับมา แม้ว่ามันจะต้องเวลาสักหน่อยก็ตาม…เพียงแค่ประโยคนี้ทำให้ใจรู้สึกดีขึ้นมา แม้มันจะดูเศร้าไปนิดแต่ก็เป็นสิ่งให้กำลังใจในตัวฉันเสมอจนทุกวันนี้
แม้แต่ตอนเวลาฉันคบกับใคร แล้วจบด้วยการเลิกกันฉันก็ทำใจที่ยอมรับกับมันโดยไม่มีข้อแย้งอะไรเลยเพราะในเมื่ออีกฝ่ายนั้นได้คิดทบทวนมาดีแล้วดังนั้นเค้าจึงบอกเลิกกับฉัน ไม่ใช่ว่าใจฉันนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรเลยแต่ใจของฉัน….นั้นบอกว่าอยากร้องอยากจะตะโกน อยากโวยวายออกมา อยากร้องไห้ฟูมฟายมาดังๆ
ให้เธอได้รู้ว่าฉันเสียใจมากๆแค่ไหนแต่กลับกลายเป็นว่า….มีเพียงประโยคเดียวเท่านั้นที่เวียนวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าณ เวลาตอนนั้น ที่ว่า “อะไรที่เป็นของเรายังไงก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ของเรายังไงก็ไม่ใช่ของเรา”และเค้าคงไม่ใช่ของเรา เค้าเลยต้องไปจากฉันจริงๆ….ฉันเชื่อคำนี้มาเสมอ ไม่ว่าเหตุการณ์จะผ่านไปสักเท่าไรก็ตามและฉันก็ยังคงตามหาของที่ใช่ของๆฉันจริงอยู่….
เครดิตจาก : Chermarn Ratanapongtrakoon
