เห็นช้างขี้ ชี้ตามช้าง
คนส่วนใหญ่ในสังคมยุคนี้ ต้องการมีเหมือนคนอื่น เห็นเขามีรถขับก็อยากมีบ้าง เห็นเขามีบ้านหลังใหญ่ก็อยากมีบ้าง เห็นเขาใช้กระเป๋ามียี่ห้อราคาเหยียบแสนก็อยากมีบ้าง เห็นเขามีโทรศัพท์รุ่นใหม่ใช้ก็อยากใช้บ้าง อยากได้อยากมีเหมือนเขาเพราะอยากทัดเทียม หรือไม่ก็ไม่อยากถูกมองว่าไม่ทันสมัย บ้านนอก เชย เลยต้องซื้อตามเขา มีตามเขาทั้งที่เงินในกระเป๋าไม่ได้มีมากมายเหมือนอย่างเขา เขาซื้อได้เพราะมีเงินจ่าย ส่วนเราอาจจะมีบ้าง แต่ไม่มากพอที่จะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยได้อย่างนั้น แต่ก็ลืมตัวเองเสียทุกครั้ง ต่อให้ต้องเป็นหนี้ก็ยอม เพื่อให้มีเหมือนเขา
ความจริงแล้วโทรศัพท์มือถือมีไว้โทรเข้าโทรออก จำเป็นมากไหมที่ต้องเลือกใช้ตามกระแสความนิยมของคนในสังคม จำเป็นไหมที่ต้องถ่ายรูปได้ มีกล้องหน้าหลังจำเป็นมากไหมที่ต้องเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตได้ จำเป็นไหมที่ต้องมีตามสมัยนิยม มีตามเพื่อนเพื่อให้ดูเท่าเทียมกัน
ความจำเป็นถูกกำหนดค่าด้วยตัวของเราเอง ถึงจะได้คำตอบแท้จริง แต่ถ้าจะให้ดีกว่านั้นคือความสามารถทางการเงินของเราด้วย ถ้าเงินเดือน 15000 บาท อยากได้โทรศัพท์เครื่องละ 30000 บาท แน่นอนว่าเงินเดือนคงไม่พอ หนี้ไม่พ้นต้องใช้ระบบผ่อนชำระรายเดือน หรือไม่ก็ต้องเก็บเงินซื้อ แต่รู้ไหมว่าการเก็บเงินเพื่อซื้อโทรศัพท์ราคาแพงสักเครื่อง มีความสำคัญน้อยกว่าการเก็บเงินไว้ออมเพื่ออนาคตมากเลยนะ
“เราไม่สามารถได้ทุกสิ่งที่ต้องการ แต่เราสามารถเลือกสิ่งที่มีความสำคัญและมีประโยชน์ที่สุดให้กับตัวเอางได้”
